Omuz Protezi

Omuzda sıklıkla görülen impingement (sıkışma hastalığı), zaman içerisinde kas yırtılmaları ve buna bağlı eklemin bozulmasına yol açabilir. Yaş olarak 60-70 yaş aralığında gelişen bir hastalıktır. Omuz protezi, rotator manşet artropatisi olarak adlandırılan bu eklem bozulmasında kullanılır. Bu durumda omuzdaki kasların büyük kısmı geniş kronik yırtıklar nedeniyle bozulmuş ve eklem kıkırdağı iyi durumda değildir. Çözüm olarak reverse (ters tipte) omuz protezi uygulanır. Biomekanik olarak deltoid kası ve subskapularis kasının sağlam bölümleri sayesinde omuza tekrar hareket kabiliyetini kazandırmak amaçlanır. Omuz eklem protezleri eklemin onarılamayacak kırıkları sonrasında ya da eklemin yıpranması sonrası da konulabilmektedir. Ekleme ait çok parçalı kırıklar, kırıklı çıkıklar plak vida sistemleri ile tedavi edilemeyecek durumda olduğunda protez ile eklemin yeniden oluşturulması gerekebilir. Bu durumda kırık sonrası kemik stokunun korunmasına yönelik protezler kullanılır. Kırık genellikle osteoporotik zeminde oluştuğu için genellikle omuz protezleri çimentolu tercih edilir. Tüm omuz protez ameliyatlarında başarıyı etkileyen temel faktörlerin başında; protez yüksekliği, başın şeklinin çıkarılan anatomik baş ile aynı olması ve en önemlisi başa yapışan kasların tekrar protez üzerinde etkili tutturulması yer alır. Bu kaslar kemiksel yapışma yerleriyle birlikte, kalın dikiş materyalleri sayesinde protez çevresine dikilmektedir. Kırık sonrası protezlerde, tuberkül olarak adlandırılan bu kısımların, ameliyat sonrası protez ile bütünleşmesi, protezin kolu kaldırabilecek güce kavuşması için önemlidir. Bu nedenle omuz protezi sonrası rehabilitasyon programı ve doktorunuzun önerilerine sıkı sıkıya uymanız gerekmektedir. Omuz protezleri sonrası 4-6 haftada fizik tedavi değişik evrelerden geçmektedir.